Alsof de TGV bij me binnen denderde (Odette, 40)
Het is allemaal zo ontzettend snel gegaan…ik kan het gewoon niet bijbenen, de emoties vliegen me om de oren. De eerste paar dagen op PAM kreeg ik al wat mailcontacten. Ik heb toen een keer met iemand afgesproken. Het was heel gezellig, de klik was er, maar hij wilde vrij snel fysiek contact en daar was ik nog helemaal niet aan toe. We hebben het bij die ene keer gelaten maar ik vond het een leuke avond.
Toen ben ik zelf full member geworden en heb ik contact gezocht met twee leden die mij heel leuk leken. Eentje mailde terug, en vanaf dat moment mailden we tig keer per dag. Na vier dagen vroeg Paul, zo heet hij, om mijn telefoonnummer. Dat vond ik best moeilijk. Ik heb het toch maar gegeven, want ik had een goed gevoel bij hem. Hij belde me ’s avonds en we belden net zolang tot de batterij van mijn mobiel leeg was. We konden niet stoppen met praten. Twee dagen later belden we weer en drie dagen later weer.
Eerste ontmoeting
Vorige week ontmoetten we elkaar voor het eerst. We vlogen in elkaars armen en hij draaide rondjes met me. Ik heb nog nooit zo iets gevoeld, ik wist niet wat me overkwam! Het leek wel de TGV die bij me binnen denderde. We hebben toen een hele tijd samen gepraat. Ik was pas om 1.30u thuis. Twee dagen later gingen we squashen en dat was ook helemaal leuk en goed. Paul woont ver weg. We moeten allebei een uur rijden, maar dat vinden we niet erg.
Ik ben helemaal verward, het is zo snel gegaan. Mijn man Reijer begrijpt er helemaal niets van. Hij wist dat ik op PAM stond, ik had het van tevoren met hem besproken. We zijn al jaren over polyamorie in gesprek en het boek ‘Ik hou van twee mannen’ staat vanaf het begin bij ons in de kast. Hij wilde het niet lezen. Maar ik ben er altijd open en eerlijk over geweest. Reijer is nu bang dat ik op een gegeven moment bij die andere man wil gaan wonen. Dat is totaal geen issue voor mij, maar dat geeft wel spanningen. Het gaat best moeizaam thuis.
Twee mannen
Ik heb vier jaar geleden ook een relatie naast mijn huwelijk gehad en deelde dat vanaf het eerste moment met Reijer. Ik dacht toen: ‘Wat overkomt me? Wat is dit? Dit kan eigenlijk helemaal niet!?’ Maar ik voelde me er ontzettend goed bij. Ik leefde weer helemaal op en ook voor mijn man leefde ik op. Maar het was de verkeerde tijd met de verkeerde man. Dat is toen uitgelopen op een drama. Reijer is daar erg huiverig voor.
Ik ben heel gevoelig en leef intensief. Ik kan dat gewoon niet met één man. Ik kan niet alles uit mezelf halen bij één man.
Mijn vriend en zijn vriendin
Paul is vijf maanden geleden met polyamorie in aanraking gekomen. Hij merkte dat er iets was met zijn vriendin. Uiteindelijk vertelde ze hem, dat ze een ander had. In het begin was hij er helemaal van over zijn toeren. Maar wat later dacht hij bij zichzelf: ‘Ik kan er een hele toestand van maken, maar ik kan ook proberen om ermee te leven. Ik hou gewoon van haar, ze is de moeder van mijn kinderen en ik wil haar absoluut niet kwijt.’ Toen hebben zij het boek ‘Ik hou van twee mannen’ besteld en lazen het allebei. Inmiddels vindt hij het eigenlijk wel prachtig om een geliefde gewoon te delen.
‘Wat zie je er leuk uit’
Paul is heel nuchter en ik ben een vreselijk emotioneel mens. Hij is helemaal hotel-de-botel van mij. Ik heb de uitdaging om dit thuis op een goede manier een plek te geven. Als ik bij Paul ben dan is het geweldig. Ik heb voorlopig afspraken gemaakt met mijn man zodat hij de situatie kan hendelen, en daar houden we ons aan. Paul heeft er respect voor en het geduld. Ondertussen bellen, mailen en sms’en we elkaar. De afgelopen week heb ik hem voor de derde keer gezien.
Ik probeer het nu in mijn leven in te passen. Paul is met zijn vriendin een aantal stappen verder. Zij gaan binnenkort weer op zichzelf wonen. Zij zijn, net als mijn man en ik, al van jongs af aan bij elkaar en merken nu dat ze meer vrijheid willen hebben. Ze voelen dat het voor hun persoonlijke ontwikkeling beter is. Hij praat met haar over mij en zij praat met hem over haar vriend. Ze groeien helemaal naar elkaar toe!
Ik heb mijn profiel inmiddels verwijderd van PAM. Ik heb veel leuke berichten gehad. Ook complimenteuze berichtjes van oudere mannen die me schreven: 'Goh, wat zie je er leuk uit. Ik ben wel veel te oud voor je maar dat wilde ik toch even zeggen.' Dat vond ik ook leuk.
Ik heb Wim twee jaar geleden ontmoet via het dansen. We gingen dansen en dat was eigenlijk meteen heel leuk. Hij wilde wel meer met me. Hij vertelde dat hij ook al een andere vriendin had. Ik dacht: ‘Wat ga ik nu doen?’ Ik was alleen op dat moment, mijn partner Jan was overleden. Wat is erop tegen om iemand nader te leren kennen, als je elkaar aardig vindt? Ik ben best ruimdenkend.
Ik ben twee jaar geleden gescheiden van Christiaan, met wie ik een monogame relatie had. Ik wilde liever niet-monogaam met hem leven, maar daar stond hij niet voor open. Uiteindelijk is de relatie met Christiaan na 23 jaar huwelijk kapot gegaan omdat hij mij twee jaar lang bedroog met een vriendin.
Vandaag precies een jaar geleden ontving ik via PAM mijn eerste bericht van jou. Mijn relatie met Peter was toen al bijna twee jaar voorbij. Volgens jouw PAM-profiel was jij, net als Peter, zo’n feestvierende Achterhoeker. Maar onze correspondentie leidde niet direct tot nieuwsgierigheid naar elkaar. Na een lange radiostilte intensiveerde ons mailcontact zich in december een tijdje.
