De kracht van de waarheid

Marcia is een goede vriendin van mij. Samen met haar vriend heeft ze al tien jaar een open relatie. Ze schreef zich in bij een datingsite. Marcia genoot van aandacht van mannen variërend van tweeëntwintig tot tweeënzestig jaar. De meesten waren op zoek naar een stiekeme relatie, voor haar niet interessant. De ene man na de andere viel weer af. Na vijf weken lang vijf geïnteresseerde mannen per dag gaf ze de moed op. Ze overwoog om zich weer uit te schrijven. Maar iets weerhield haar.

Lambert313

Toen ontving ze een bericht van Lambert313. Zijn profiel triggerde: sportief, hoogopgeleid, spiritueel, gesprekken met diepgang, maar ook het zinnetje ik ben eerlijk en oprecht (met uitzondering van dit vreemdgaan). Vaak zag ze profielen van mannen die zichzelf goudeerlijk noemden, maar als eis aan een vriendin stelden dat je wel een geheim moest kunnen bewaren en bij voorkeur ook nog een geheim liefdesnestje moest hebben. Blijkbaar vonden deze mannen liegen over een tweede relatie zo vanzelfsprekend, dat ze zichzelf goudeerlijk noemden.

Het profiel van Lambert313 kwam zeldzaam goed overeen met haar wensenlijst. Oeps, wat nu!

Plek te klein

Er ontstond een mailwisseling. Al snel bleek dat ze op meer gebieden gelijkgestemd waren. Na twee dagen besloten ze om elkaar te ontmoeten. Marcia had bedacht dat situaties nooit statisch zijn. Maar ze dekte zich wel in: "Je lijkt me interessant en ik wil je graag ontmoeten, maar ik vrees dat in een stiekeme relatie de plek voor mij te klein en te armetierig zal zijn. Ik ben dat ontgroeid." Lambert was aan het denken gezet. Hij had er met zijn vrouw Inge regelmatig over gesproken, dat ze op sommige fronten verschillende behoeftes hadden. Zij had de discussie wel eens afgedaan met: "Dan neem je toch een minnares! Als ik het maar niet weet."

Moment van waarheid

Soms lopen de dingen griezelig precies goed in het leven. De Zwitserse psychiater Jung heeft daar een woord voor bedacht: synchroniciteit. De avond voordat Marcia en Lambert elkaar voor het eerst gingen ontmoeten, vroeg Inge onverwachts: "Ben jij wel eens vreemd gegaan?" "Uh, nee", maar Lambert besefte, dat dat het moment voor de waarheid was en corrigeerde zichzelf met "Ja, één keer. Maar ik heb ontdekt dat vreemdgaan niet is wat ik wil." In een gesprek tot diep in de nachtelijke uurtjes vertelde Lambert dat hij zich een vriendin erbij wenste met haar medeweten en instemming. Het was een emotioneel gesprek, maar voelde goed. En er was ruimte. Muurtjes tussen hen werden die avond afgebroken. Ze sloten het gesprek af met een gepassioneerde vrijpartij.

Nog voor hun eerste ontmoeting ontving Marcia een mail. Ze was onder de indruk: 'Wát een daadkracht, wát een tempo, wát een lef...wát een man! Hij heeft ruimte voor een vriendin erbij!' Vanaf het eerste moment was de klik giga. Alles voelde zo vanzelfsprekend, zo thuis. Al na een uur wisselden Marcia en Lambert hun eerste kus.

Rommel opgeruimd

Bij thuiskomst vertelde Lambert over een vrouw, Marcia, die hij toevallig vandaag had ontmoet. En het gesprek ging verder. "Hoe zou jij het vinden, als ik contact opneem met iemand, met wie ik vroeger goed kon praten?", vroeg Inge. "Nou...prima. Lijkt me een reëel part of the deal." Een lange avond met praten volgde. Langzamerhand kwam de waarheid boven tafel. Zijn éénmalig vreemdgaan was een geheime relatie van twee jaar geweest. Haar iemand van vroeger bleek al tien jaar een tweede liefdesrelatie te zijn. Uiteindelijk vertelde Lambert eerlijk dat hij Marcia via een datingsite had leren kennen. Door vreemd te gaan hadden ze jaren niet meer gepraat over dat wat er toe deed. En waren ze in emotioneel opzicht vreemden voor elkaar geworden. Beetje bij beetje ruimden ze alle rommel op, die zich de afgelopen jaren tussen hen in had opgehoopt. Steeds meer durfden ze van zichzelf aan de ander te laten zien. En de liefde begon te stromen, zoals ze samen nooit eerder ervaren hadden.

Nooit meer terug

Inmiddels is er een tijdje verstreken. Lambert geniet van twee nieuwe relaties, zoals hij dat zelf zegt. De liefde stroomt nog steeds als nooit tevoren. Hun kinderen voelen hoe de sfeer veranderd is en lopen mee te stralen. Lambert en Inge hebben de kracht van de waarheid ervaren. Wat de toekomst ook zal brengen...Lambert weet in elk geval één ding zeker: Nooit meer terug naar het gesloten gezin, waar geen ruimte is voor het bespreken van onvervulde verlangens, behoeftes en de invulling daarvan.

Ageeth Veenemans