Laten we er met zijn allen voor uitkomen (Dorien, 48)

Ik heb Wim twee jaar geleden ontmoet via het dansen. We gingen dansen en dat was eigenlijk meteen heel leuk. Hij wilde wel meer met me. Hij vertelde dat hij ook al een andere vriendin had. Ik dacht: ‘Wat ga ik nu doen?’ Ik was alleen op dat moment, mijn partner Jan was overleden. Wat is erop tegen om iemand nader te leren kennen, als je elkaar aardig vindt? Ik ben best ruimdenkend.

Jan had ook meerdere vriendinnen. Ik kende het begrip polyamorie toen nog niet, maar toch zei ik al tegen hem: ‘Als jij daar behoefte aan hebt, dan vind ik dat prima.’
Als ik anderen meerdere relaties gun, dan gun ik het mezelf ook om contact te hebben met andere mannen.

Keuze maken

Een jaar later ontmoette ik Henk. Ik vond het fijn met hem, maar ik wilde er Wim niet om laten gaan. Toen ik echter tegen Wim zei: ‘Ik heb iemand ontmoet, en het zou wel eens wat meer kunnen worden’, dacht Wim: ‘Nu is het tussen ons voorbij.’ Hij ging ervan uit dat ik hem zou laten vallen. Ik heb er echt voor moeten knokken om hem duidelijk te maken dat dit niet mijn bedoeling was. Ook naar Henk toe was ik duidelijk: ‘Ik laat Wim niet vallen. Hij is belangrijk voor mij en betekent veel voor mij. Ik wil hem in mijn leven houden.’ Dus Henk moest ook kiezen of hij dat wel wilde. Hij had er veel moeite mee, maar heeft het uiteindelijk wel geaccepteerd.

Een eigen plekje heeft voordelen

Ik heb bijna een jaar lang een relatie met beide mannen gehad. Sinds kort is de relatie met Henk weer voorbij. We maakten plannen om te gaan samenwonen, Henk ging daar als vanzelfsprekend van uit. Maar toen het dichterbij kwam, ontdekte ik dat ik het eigenlijk niet wilde. Dat had verder niets met Wim te maken. Ik ben onafhankelijk en zelfstandig, en het heeft gewoon veel voordelen om je eigen plekje te hebben. Dat gevoel deel ik met Wim, want die zegt ook heel stellig dat hij nooit wil gaan samenwonen. Dat zie ik wel als het voordeel van ouder worden, en dat de kinderen al de deur uit zijn, zoals bij mij. Waarom zou je dan in de beperkingen van een relatie gaan zitten?

Henk ging toen op zoek naar iemand, die wel met hem zou willen samenwonen.

Focus op eigen relatie

Wim bleek er moeite mee te hebben om mij te delen met een andere man, terwijl hij zelf ook twee relaties heeft. We hebben er urenlange discussies over gevoerd. Hij was onzeker over de plek, die hij nog bij me innam. Ik draai het gewoon om. Het gaat mij er niet om, hoeveel tijd hij met zijn andere vriendin doorbrengt, maar of hij genoeg tijd met mij doorbrengt. Hij doet het heel goed hoor. Hij gaat nu met Anneke op vakantie, en daarna gaan wij ook samen weg.

Lid van PAM om ervaringen te delen

Toen ik mezelf bij PAM inschreef, had ik Wim en Henk. Daar had ik voldoende aan. Ik had mij ingeschreven om informatie uit te kunnen wisselen met andere mensen. Toen werd ik benaderd door een man die zei dat hij helemaal nieuw was in de polywereld en dat hij wel ervaringen van mij wilde horen. Maar hij stuurde meteen een foto mee, en stelde geen enkele vraag maar vertelde alleen over wat hij zelf van plan was. Toen ik heel duidelijk aangaf dat ik voldoende bezet was heb ik nooit meer iets van hem gehoord. Ik had de indruk dat hij gewoon een vaste vriendin  zocht. Ik heb zelf ook wat flirts rondgestuurd. Maar daar is geen contact uitgekomen, zoals ik wilde.

Wanneer vertel je: ‘Ik ben poly’

Ik worstel bij nieuwe contacten met het moment waarop je aan de ander vertelt dat je poly in het leven staat. Ik vertelde Henk vrij snel over Wim, maar niet meteen bij de allereerste ontmoeting. Ik vertelde Wim ook vrij snel over Henk, maar Wim reageerde met ‘Ik had het meteen willen weten.’

Ik ben wie ik ben en ik wil daar open over zijn. Als ik een mooi contact heb, dan wil ik die ander zo snel mogelijk laten weten hoe ik in het leven sta. Vorig weekend ontmoette ik iemand op de dansvloer, en we hadden een enorme klik. Aan het eind van de avond vroeg hij: ‘Mag ik je kussen?’ Ik vond het een leuke man en wilde er misschien wel meer mee. Hij voelde echter mijn aarzeling en maakte dat bespreekbaar. Toen vertelde ik hem dat ik poly was en wat dat voor mij betekende. We hebben elkaar die avond gekust. Later gingen we mailen en attendeerde ik hem op de website www.polyamorie.nl. Hij reageerde meteen met: ‘Dit is helemaal niets voor mij.’

Af en toe dans ik nog met hem als ik met Wim op een dansavond ben, maar verder is er niets. Ik denk dat zijn afwijzende houding veel te maken heeft met de onbekendheid ervan. Als je heel snel komt met het feit dat je poly bent, dan denk ik dat je het risico loopt dat mensen helemaal in de verdediging schieten, dan nemen ze niets meer op. Dat is een probleem waar ik tegenop ben gelopen.

Ervoor uitkomen helpt om het taboe te doorbreken

Ik heb tot nu toe alleen nog maar tegen de drie mannen die ik afgelopen twee jaar ontmoet heb, verteld dat ik poly in het leven sta. Ik zou het graag tegen iedereen willen/kunnen vertellen. Bijvoorbeeld tegen mijn moeder en mijn broer.Polyamorie is de laatste tijd veel in de publiciteit, maar ik denk dat het ook belangrijk is dat mensen poly's in hun naaste omgeving kennen. Dan komt het dichterbij, wordt het werkelijker .Als meer mensen ervoor uitkomen, dan zullen ook steeds meer mensen erover horen.

Ik heb recent aan mijn jongste zoon (26) verteld, dat ik naast de relatie met Henk ook nog een relatie met Wim had. Ik gaf hem toen een artikel over polyamorie mee. Hij reageerde echt geïnteresseerd en betrokken. Recent sprak ik erover met hem en zijn vriendin. Mijn oren flapperden toen ik hoorde wat voor ideeën ze erover hadden. Ze wezen het voor mij niet af, maar ze keken elkaar eens in de ogen en zeiden tegen elkaar: ‘Dat zou ik jou niet gunnen.’ Ik vind het belangrijk dat jonge mensen weten dat het zo ook kan. In elk geval is het nu voor hen een onderwerp, waar ze wellicht ook eens met vrienden over praten. Zo zal de olievlek zich hopelijk verder verspreiden.